Buen Camino, Dag D +13, Hontanas - Boadilla del Camino, 29,4 km
15 oktober 2019 - Boadilla del Camino, Spanje
De illustere wijze man, Theo V, had het al gezegd: “niet op zoek gaan, het komt vanzelf op je pad......”. Gisteravond vonden we een door een mooie Ierse vrouw gerund restaurant op ons pad, waar toevallig ook een drietal Ierse muzikanten een avondje wilden spelen. Een van hen had twee jaar in Beesterzwaag gewoond en had in die tijd het clubcircuit in Nederland bespeeld, met o.a. Johny Hiatt. Na twee jaar met een Friezin samengewoond te hebben trok hij het echter niet meer en is hij weer naar Ierland teruggegaan.
Het was een prachtige avond met lekker eten en mooie muziek, maar het indrukwekkendst was de afsluiting. De Ierse eigenares zong zonder begeleiding een prachtig Iers afscheidslied. Was een hoogtepuntje op een verder regenachtige dag.
Omdat wij Burgos voorbijgelopen waren was onze wandeling een van de kortste tot nu toe. De meeste pelgrims die vanuit Burgos vertrokken waren hadden gisteren 30 zware regenachtige kilometers in de benen toen zij in de loop van de middag volledig doorweekt binnenstrompelden. De herbergen in dit kleine dorp waren aan het eind van de dag afgeladen vol. Hontanas is een van de stops, die in de meeste routeboeken genoemd wordt. De afgelopen dagen hebben wij ons eigen plan een beetje getrokken en was het juist erg rustig op de route en in de dorpjes waar we overnachtten. Beide opties hebben voor- en nadelen.
Vanochtend om 0700 op pad voor een kleine 30 km op de Mesata. Het eerste dorpje doemde voor ons op en een zeer heldere ster, de maan, wees ons de weg.
Naast de maan zijn er gelukkig ook nog de blauwgele Camino bordjes om ons de goede kant op te wijzen.
In het parcours 1 echte klim van een kilometer met een stijgingspercentage van 12% en een dalingspercentage van 18%. Waarschijnlijk een van de meest gefotografeerde plekken van de Camino. Aangezien wij niet beter zijn dan wie dan ook, een paar foto's van dit letterlijke hoogtepuntje.
De eerste twee uur waren we alleen. Daarna raakten we verzeild in een peloton lopers die 10 km en minstens een uur later waren gestart dan wij. Allemaal nieuwe gezichten voor ons.
Om half twee kwamen we aan bij onze Albergue voor vanavond. Deze plek heeft goede reviews. O.a. een mooie tuin met zwembad en een leuk terras. Daar is het echter nu een beetje te koud voor. Toen we vanochtend vertrokken was het 4 graden en in onze slaapvleugel staat de kachel te loeien. Toen ik me lekker had ingezeept onder de douche viel de waterdruk weg. Gelukkig had ik wel al de was gedaan (wel op mijn manier en dat is zeker niet de manier van mijn vriendinnetje). En de internet verbinding doet het goed binnen 5 meter van het kantoor van de uitbater. Onze slaapvleugel is daar 30 meter van verwijderd. Wij laten ons echter niet uit het veld slaan door deze kleine tegenslagen. Soms zit het mee, soms zit het tegen. Op de plaatjes ziet het er allemaal weer romantisch uit.
wordt vervolgd.
Kahlil Gibran, Libanees-Amerikaans schrijver en kunstschilder.
Geniet ervan.
Na de app van Sjaak kan ik jullie nu volgen: bon Camino
Ik blijf genieten van jullie verhalen. Al ben ik ook dat ik voor de Divemaster en niet de Camino ging. ;-).