Buen Camino, Dag D + 28, Gonzar - Pontecampana, 21,4 km
30 oktober 2019 - Ponte Campaña, Spanje
Thomas zou onze herberg van gisteren waarschijnlijk classificeren als comfortabel maar zonder ziel. De herberg was prachtig verbouwd met oog voor behoud van de authentieke details van de vroegere boerderij. Misschien was er wel betrokkenheid van de uitbaters in de tijd van opa en oma. Zij zaten samen op een bankje zwijgend en met een somber gezicht toe te kijken hoe twee kleindochters de zaak nu runden. De dames deden een wedstrijd in wie de strakste broek aan kon trekken, wie zich het slettigst kon opmaken en wie het meest onvriendelijk kon zijn. Rubens zou een van de meisjes graag als model gehad willen hebben denk ik. Jammer genoeg geen foto’s van dit fraaie stel.
Jack en ik werden omringd door vier dames die allen alleen wandelen. En ik lag in het midden. Succes verzekerd dus om ze snel op de kast te krijgen. Jack hoeft alleen maar de tape af te spelen die hij van mijn snurken gemaakt heeft. Fiona uit Australië maakte het meeste misbaar. Zij liep de Camino voor de tweede maal, maar had diepe spijt van dit besluit. De motivatie was weg en ze snakte naar het einde. De laatste 8 km had ze samen met Zweedse Zuzana met een taxi afgelegd. Toen ze binnenkwam en Jack zich voorstelde reageerde ze met “oh, so you are the famous Jack”. The faam van de woest aantrekkelijke Jack heeft zich wijd op de route verspreid. Tijdens het eten verkondigde ze vol overtuiging dat als je Santiago bereikte al je zonden vergeven zouden zijn. We hadden dus nog een dag of vier waarin we volop zouden kunnen zondigen. Ze keek daarbij nadrukkelijk naar Jack. Maar zelfs na vier weken met zijn buddy had Jack absoluut geen trek in een zonde met Fiona. Zegt wat over Fiona en natuurlijk ook over Jack.
Galicië is groener dan de rest van Spanje. Dat heeft een reden. Tot 1000 viel het mee, maar daarna kwam de regen weer gestaag naar beneden. Een ideale dag voor reflectie en bezinning. Jack noemt dit ook wel tobben. Met de capuchon op wordt de wereld automatisch een beetje kleiner. De route was mooi en voor het grootste deel goed begaanbaar. De foto’s vertellen de rest van het verhaal.
Als lopen stilstaan wordt
En je de stilte omarmt
Zet je bedachtzaam stap na stap
Laat je langzaam los dat wat je leidt
Verbind je je met wat je bevrijdt
Als lopen stilstaan wordt
En je de stilte omarmt
Dwaal je, maar loop je nooit verkeerd
Aanvaard je dankbaar je kwetsbaarheid en pijn
Brengt het je waar je op dat moment moet zijn
Als lopen stilstaan wordt
Zijn de natuur en de elementen onvoorwaardelijk aan je zij
Haal je troost en liefde uit alles om je heen
In verwondering ben je nooit alleen
Als je de stilte omarmt
Word je sprakeloos van ontzag
Geeft de stilte je zoveel kracht
Ben ik meer dan ik ooit had gedacht
Als lopen stilstaan wordt
En je jezelf omarmt
Wordt het stil
En ben ik vrij.
Simone ven der Bosch