Buen Camino, Dag D + 27, Barbadelo - Gonzar, 26,4 km

Dertig seconden nadat deze foto gistermiddag genomen is, stootte Suzana uit Zweden haar glas sangria om. Vandaag heb ik gelopen met een vage sangria lucht om mij heen, ik was er niet geheel ongeschonden vanaf gekomen.

Intiem pelgrim diner met Suzana en Jose
Suzana is al vanaf 23 september onderweg en heeft het fysiek en mentaal zwaar. Na een lang huwelijk  heeft haar man haar in de steek gelaten. Ze heeft drie deels volwassen kinderen en probeert in de Camino haar leven weer op de rails te krijgen, maar het valt haar zwaar. Ze had net besloten om haar rugzak vooruit te sturen en had daar weer een schuldgevoel over. Wij hebben haar ervan weten te overtuigen dat ze het zich de laatste week maar eens een beetje makkelijker moet maken. Ze heeft in ieder geval gisteravond een ontspannen avond achter de rug met twee maffe Hollanders, die haar in ieder geval weer hebben laten lachen. Babbelen is in het Zweeds ook babbelen en we zijn ondertussen meesters in het babbelen.  Onze vriendinnetjes zullen volgende week versteld staan van ons gebabbel.

Vandaag was wederom geen walk in the park maar wel een van de mooiste dagen tot nu toe. Hoewel er bij vertrek een paar druppels vielen, klaarde het in de loop van de ochtend op en was het perfect wandelweer. De route liep de eerste 18 km dwars door de velden en was prachtig. We lopen al weer een paar dagen in Galicië, ik denk een van de groenste delen van Spanje. We hebben genoten.

Een beetje somber bij vertrek.

 Rond 1000 liet de zon zich zien.
Om iedere bocht weer nieuwe mooie doorkijkjes.

Een goed begaanbaar pad door de velden.

 Met af en toe een paar tegenliggers.

 En ook weer publiek.

 Vaste bewoner bij iedere boerderij.

 Nog 100 km te gaan.

Zo af en toe ook tijd voor een kleine stop.

Toen we aan de koffie begonnen, ging onderstaande schone de deur uit met haar emmertje. Toen we na 20 minuten verder gingen kwamen we haar weer tegen. In deze korte tijd had ze gevonden wat ze wilde hebben.

Waarschijnlijk iets te eten met champignons vanavond.

Tot slot, geen bye passes meer voor ons. Hoewel er een alternatieve route was ging de grote roerganger weer voor de kortste route. Dit was zeker niet de makkelijkste. Onderaan de afdaling stond een Brit bij te komen. Hij was een beetje bleek en stamelde “This was really dangerous”. Watje.