Buen Camino, Dag D+6, Sansol - Logrono, 22 km
8 oktober 2019 - Logroño, Spanje
Vandaag was de meest relaxte dag tot nu toe. Het begon er al mee dat we pas om 0700 wakker werden. Dat is ons nog niet eerder overkomen. Had misschien iets te maken met de fles wijn die we bij het eten de avond ervoor soldaat hadden gemaakt. Wijn zonder etiket maar erg lekker. We zaten aan het voorgerecht van ons pelgrimsmenu toen ik Thomas alleen naar een tafeltje zag sjokken. Ik had hem kort daarvoor gesproken toen hij aan het eind van de middag vermoeid aan kwam lopen en ik buiten in het zonnetje op het terras zat. Jack zat midden in een verhaal toen ik Thomas aan onze tafel nodigde. Jack keek me aan van wat doe je nou. Je luistert niet naar wat ik zeg en je nodigt ook nog een Duitser uit aan tafel. Het was echter het begin van een uiterst geanimeerde avond. Thomas komt uit Paderborn, een voor militairen uit het Koude Oorlog tijdperk bekende plek. Het oefenterrein Sennelager grenst aan Paderborn en ik ben daar vaak geweest. Thomas werkt bij de afdeling Verwaltung van het het bisdom en behandelt daar klachten van leden van de katholieke kerk. Hij had het hartstikke druk (geen grap). Ook in Duitsland veel misbruik gevallen. We hebben het gehad over stappen in Paderborn, de toekomst van Europa, Duitse bureaucratie, hiërarchie in de kerk, de bisschop van Muenster en nog veel meer. Hij is met recht een leuke Duitser. Die zijn er ook.
Jack sliep links van me, Thomas rechts. Volgens Jack moest ik weer heel erg moe zijn geweest, want ik snurkte als een panter. Hoe weet jij nou hoe een een panter snurkt vroeg ik hem. Jack zei dat hij veel natuurfilms keek. Thomas was beleefd, maar niet blij.
Om 0745 toch weer op pad met wederom een prachtige zonsopkomst.
Uiterst ontspannen hebben we de eerste 12 km al babbelend afgelegd naar Viana. Het was geen gemakkelijk stuk, veel op en neer met korte venijnige klimmetjes. Onderweg kwamen we deze Duitse tegen die de tocht loopt met karretje en hond. Veel respect voor hoe die over de geitenpaden komt.
Overeenkomstig de aanwijzing van Theo V hebben we een aantal grijstinten toegevoegd aan onze lijst van good en less good guys. En we hebben er nog een paar man aan toegevoegd. We hebben ook zoveel meegemaakt. In Viana een lange pauze genomen.
Naast ons een Oostenrijker die zich midden op straat aan het omkleden was en vervolgens om 1100 een halve liter bier tot zich nam. Verder op een groep Spanjaarden die ook al het bier zaten. Wij zijn maar een stel degelijke pelgrims met ons kopje thee, een bakje yoghurt en een broodje ham kaas.
Langzaam maar zeker komen we verdér.
Na Viana in een stuk doorgekuierd naar Logrones. Onderweg kwamen we de Belgische Jose tegen. Jose is de vriendin van Linda en ze zaten met ons in het toestel naar Biaritz. Jose is drie dagen geleden 65 jaar geworden en viert dat met iets geks. Toen ze 60 werd heeft ze parachute gesprongen en nu dus de Camino. Linda zat op haar te wachten bij de kathedraal van Logrono want Linda heeft een scheenbeenvlies ontsteking (enorme pijn bij het afdalen......) en was op dokters advies twee dagen met de bus gegaan. Jack had haar gisteren een tube van zijn geheime voorraad wonderzalf gegeven, maar dat had nog niet echt geholpen. Linda en Jose hebben het babbelen uitgevonden. En babbelen met Ollanders vinden ze helemaal te gek. Kunnen ze babbelen in hun moerstaal. Ze vinden Jack woest aantrekkelijk.
We zijn bevangen door het echte pelgrim virus en slapen voor niets in een bijgebouw van de kerk van de parroquia de Santiago Real (we kunnen morgen een donotiva, een vrijwillige gift achterlaten).
Ik ga vannacht weer een paar man vermaken met mijn katachtige geluiden. Thomas kwam ook binnen, maar is zo ver mogelijk weg gaan liggen. De dienstdoend abt was oprecht geschokt toen we klaar waren met onze gebruikelijke douche. De hele ‘badkamer’ was ondergelopen. “What did you do?” zei hij tegen twee beteuterde generaals bd in hun onderbroek en begon vervolgens de badcel te dweilen.
Vanavond gaan we om 1930 naar de mis en om 2015 gaan we dan aan tafel met onze medepelgrims voor een maaltijd aangeboden door de kerk. Die zal ongetwijfeld heel goed zijn, maar eerst leggen we even een bodempje met wat tappas en een biertje.
Tot slot. De Camino is geen walk in the park. In Logrono kwamen we Hang en Wang weer eens tegen. Hang heeft ontstoken achillespezen en ook Wang was niet helemaal okselfris meer. Ze hadden vandaag de bus genomen.
wordt vervolgd.
Foto’s
3 Reacties
-
Hans:8 oktober 2019Leuk om julllie belevenissen te lezen!
-
Jeannette Smit:8 oktober 2019Dank voor de blog, leuk om “mee te lopen”. Het wassen van de ziel geeft hopelijk minder overstromingen dan dat van het lichaam. Anders zelf opruimen! Ik zal Antonius (van Padua) vragen op jullie te letten, hij is tenslotte de beschermheilige voor onder andere verloren zaken en pelgrims. Handig als je de weg kwijt bent of even stuk zit als reiziger/pelgrim. Verder niets dan lof voor jullie; doorgaan waar Hang en Wang stoppen!
-
Hans de Vries:9 oktober 2019Het is hoe het was, het gaat hoe het komt