Buen Camino, Dag D + 24, Villafranca del Bierzo - La Faba, 23,4 km
26 oktober 2019 - La Faba, Spanje
Gisteravond heb ik eindelijk een belofte van mij aan Jack ingelost. Ik heb voor Jack gekookt. Onze herberg beschikte over een prima keuken en 100 meter verderop was een supermarkt. Een mooie gelegenheid om na 32 km lopen eens lekker Chili Concarne te maken. Ik heb de honig kruidenpakjes bijna 600 km meegenomen speciaal voor deze avond. Mijn kinderen kennen dit wereldgerecht van mij en noemen het smurrie.
In de supermarkt wilde ik allereerst 750 gram gehakt. Dat lag niet in de vitrine bij de slagerij afdeling. Speciaal voor mij werd na lang onderhandelen via google vertaal 750 gram rundvlees door de gehaktmolen gehaald, 100% rundergehakt dus. Een grote pot bruine bonen, een blikje mais, een blik tomaten, een stokbrood, een verse ui, twee verse paprika's en een fles rode wijn maakten het lijstje voor het hoofdgerecht compleet. Als toetje koos Jack vier chocolade mousse en ik vier rode glibberjelly’s, daar hou ik van.
Jack wilde mij niet alleen laten aanmodderen en met zijn goed ontwikkelde fijne motoriek sneed hij de uien en de paprika’s in perfecte partjes. Ik zou dat niet beter hebben kunnen doen. U denkt misschien, is dat niet een beetje veel voor twee man, maar Thomas at ook mee. En als een Duitser mee eet kan je maar beter wat meer maken. De pan was aan het einde van de avond bijna leeg.
Resultaat van uitstekend teamwork
Jack zit er bij als Rambo, omdat al zijn kleren (incl alle onderbroeken !!!! in de wasmachine zitten)
Vandaag nagenoeg de hele dag licht geklommen, met het venijn in de staart. Het weer was ideaal om te lopen en in dit deel van Spanje zijn de herfstkleuren op dit moment prachtig.
Jack begon de dag met trui, lange broek en jas. Bij iedere rust ging er wat uit, terwijl de meeste collega pelgrims wat conservatiever gekleed bleven. Bij de laatste rust liet Jack nog even zien dat hij nog steeds over een goddelijk lichaam beschikt. Ik keek met bewondering toe.
De hele dag hadden we asfalt m.u.v. de laatste kilometer. Dat was een steile klim over een met keien bezaaid pad door het bos. Jack wilde nog een keer zijn klimtalenten laten zien en ging in de hoogste versnelling naar boven. Ik gaf echter geen krimp en zwetend als otters kwamen we aan bij een door een Duitse organisatie gerunde herberg. Bijna zestig jaar, 25 dagen onderweg en nog steeds wedstrijdjes doen, de Camino is veel te kort voor ons.
Geen wifi hier, dus alle gelegenheid voor een goed gesprek. Mijn broer Ad heeft hier 5 jaar geleden ook geslapen met zijn vriendinnetje, dus speciaal voor hen nog even wat foto’s.
Jack heeft net de helft van de Yochurt voorraad van de supermarkt gekocht.
De auteur werkend aan zijn bijdrage van vandaag, morgen is het zondag en mag Jack weer aan de bak.
Wordt vervolgd.
Super hoor.
Herkenbaar allemaal. Geen Pelgrims menu in de Herberg, dus eten in het kleine dorpje. Wij hebben toen zelf gekookt. Nou wij, de anderen dus. Ik heb toen lekker gegeten. Morgen weer een mooi toch, eerst klein beetje omhoog nog naar het ontbijt en dan weer dalen. Succes groetjes Ad